bugüne kadar yaşanılan en kötü yaralanma

11-12 yaşlarındaydım basketbol kursuna gidiyordum. bir çocuk vardı kafayı bana takmıştı, sülük yanımdan ayrılmıyordu. bir gün yine antreman bitti, servise bindik bekliyoruz. bu geldi yanıma oturdu. sorular soruyor evlilikle falan ilgili, ben çocuğa gayet tiksinerek bakıyorum. en son bu bir soru sordu nasıl bir evin olmasını istersin evlenince diye bende evlenince değil ama diye başlayıp hayalimdeki evi anlattım. seninle işimiz var desene dedi ne diyorsun sen ya falan dedim kalktım yanından gelsene konuşuyoruz dedi hayır dedim. servisin kapısının önünde durdum koçları bekliyorum. bu kalktı yanıma geldi, yanıma gelip oturmazsan seni servisten iterim dedi. tabi tabi itersin dedim bunu dememle birlikte şerefsiz çocuk beni servisten itti. gözüme taş kaçtı, kafam yarılmıştı 3 hafta kafam sargıda dolaştım.

kafatasında alın üstünden kaş orta hizasına kadar çatlama(okulda sıra köşesine vurmuştum) iki kez yıldırım deneyimim oldu.(he ikiside en yakın 15-20 metre öteme düştü)uzun mevzu. bir kez hipotermi kalbim durdu bir an.sonra yeniden çalışmış. bir kez boğulma,bildiğin boğulma.(çocuktum yine) çalışırken kayıp düşme sebebi ile omurgada 3 ayrı yeri zedeleme.(bu çok fena)(yakın zaman bu) bir kez kavgada yaralanma dolayısı ilede ayakda 4 parmak tendonunun ve iki atardamarın kopması sebebiyle nabız 7-4 ile taksim ilk yardıma "hastayı kaybediyoruz" naraları atan hemşirelerle girmek dışında,(hala aksarım ara ara) ufak tefek yaralanmalar işte örneğin dirsek kırılması,diz kapağı kayması,sol kulak zarı patlaması,iki kaburga çatlağı şimdilik aklıma gelen bunlar. hepsini yazınca şimdi dikkat ettimde siz beni gömün beyler. inanmayan arkadaşlara da tek kelime diyorum sadece iddialıysanız check-up masraflarımı karşılayın bunların fazlası çıkar eksiği çıkmaz.ben hazırım. zaten dişim şu sıralar ağrıyor benim içinde iyi olur.

bisikletle dikenli tellerin arasına daldım. bitanesi gözümü sıyırdı ve paslı tellerdi. sağ kolumda 10 cm lik bi yarık oldu. o kadar derin bi yaraydı kemiğim görünüyodu hafiften. kaza zamanı annem ildışındaydı babannem gitti yaraya kolonya bastı götümden ateş çıkıyodu aq bayılacak gibi oldumm.o günü asla unutamıyorum aq

bisikletten düşüp kolumu kırmıştım

bundan yaklaşık 2 yıl önce tvf 3. ligte voleybol oynuyorum.bilenler bilir kısa hücumcuydum.maç kıran kırana geçiyor hem oyuncular hem kalabalık git gide ateşleniyordu.bende o gazla kendimi öyle bir zorlamışım ki elimle topun kavuştuğu an sesten kulağım çınladı.salonda müthiş bir sessizlik oluşmuştu "hoop hey" demeye havuza doğru giderken takım arkadaşlarımın dehşete düşen yüz ifadelerine baktım hala bir terslik olduğunu anlamamıştım.sağ kolumda bir uyuşma başladı ulan bir baktım kol vücuttan 3 adım önde gidiyor.omzum çıkmış.kendimi o halde görünce acıyı hissetmeye başladım.koskoca salonda rezil olmak da ayrı bi acı tabi.

arabaya biniyodum tam ayagımı içeri sokucakken babaannem hıp hızlı ayagımınn üstüne kapatmıştı kapıyı. ayagım çatlamıştı

bu defa dramatize etmeden anlatayım. 11 yaşında iken yan gecekondu yıkılmıştı.biz de gecekondu üstünde tehlikeye kafa atarak oynadık o zaman. sokak arkadaşım o yaz memleketten dönmüştü. bizde bahçede yaptığımız harikulade mimari eser niteliği taşıyan kulubeyi çocuğa göstermek için tekrar çıktık bu harabenin üstüne. biz ilerledikçe bu çocuk gelmedi tabi. yürek yiyen ben en köşeye kadar gittim en önde. geri dönerken ayağımın kaymasıyla 3. kat yüksekliğinde ki bu yapıdan aşağı düştüm. kalçam kırıldı zannederken meğer yanda ki taşa çarpan kolum yarılmış. arkadaşlarımın dehşet dolu haykırışlarıyla koluma bakıp "anneaaa" diye sokağa koşmam, tam bir oscar'lık performanstı. netice de lanet olası devlet hastanesin de yarım saatlik operasyon geçirdim. 16 dikiş yedim ve hala bariz yara izimle bu trajik olayı taşıyorum. 2 kere kafamın yarılması olayları bunun yanında çerez kalıyor maalesef.

siz ne fantastik adamlarsiniz lan geçen ay parmağım yamulana kadar alçı falan takmamistim amk adfkhsjjdnu. onun dışında küçükken 1 mayıs eylemlerinde annemle caddede arada kalmıştık, bi markete girmeye çalıştık almadılar. sonra gaz beni bayiltmiş, iki gün iğne oldum amk ikinci günü de alerji testi yaptılar. tabii şu sıralar bünye gayet alışık sıkıntı olmuyor xd.

komik olmuştu benimki biraz. ben ilkokuldayken nusret diye bi çocuk vardı okuldan korkuluyordu biraz ondan, ben de alper diye arkadaşımla takılırken bana saati sordu. ben de saat nedir falan hiç bilmiyodum aptalca ama öyleydi :d saatın kaç olduğunu bilmiyordum. annem kolay olsun diye büyük ok nerdeyse saat odur derdi. saat da o zaman 11'in üzerindeydi ama 50 geçiyordu. derste 11:40'da başlıyordu 5 dakkaya kalmaz hocalar içeri gircekti. ben saat 11 dedim, iyi tamam dedi. gitti saat 12:50 oldu geldi, ders bitmiş evlere dağılıyorduk bu geldi "hani lan saat 11'di şerefsiz" diye son dersi kaçırmıştı kaçak sayılıyordu geldi kovalamaya başladı bende atiktim biraz böyle hızlı koşarken sağ sol yapıyordum fake atar gibi okulun atatürk büstünün orda korumak için böyle ucu sivri olan şeyler vardı tam ordan geçerken baş parmağımın ordan serçe parmağımın oraya doğru açıldı nerdeyse kemiklerim görünecekti yani fenaydı, buda böyle bi anımdı iyi geceler

2013 yazında sağ ayak tabanım cama vurmam neticesinde kesildi. parçalı kesik 8 dikiş. yara izi kayı obasının bayrağına benziyor. kesiğin içine müdahale edilirken adam parmağını soktu. baş parmağı eklem yerine kadar girmişti. sonuç; tendon kesilmesi, denge kaybı, ara sıra ağrılar, yürümede hafif bir değişiklik, gece yatarken uyuşma, zıplama, depar vb işlemlerde aşırı denge kaybı. bu aşırı denge kaybı zamanla alışmam sonucunda düzeldi. yalnız hala basket oynarken çok ağrıdığı oluyor.

8 yaşında falanım, annem evde yok, babam maç izliyor. ben de temizlik hastası, balkonu yıkayıp dedim. bulaşık deterjanını döktüm yerlere, bir güzel silerken ayağım kaydı ve balkon demirlerine kafamı vurdum, yarıldı. gözlerimde o darbe sonucu sıkıntı oluştu, hala çekiyorum.

vücudumda kırdığım ilk ve tek kemik - omurgamı 3 yerden kırmıştım. hikayesini anlatmıştım daha önceden

4-5 yaslarindayim annem komsu cocugu ben ücümüz bakkala gittik. dönüşte arka yolu kullanıyoruz, bende o hevesle tuglalarla yeni yapılmıs duvarın üstüne cıkmıstım, o sırada ayagım kayıp kapı bosluguna düstüm ve çenem tuğlanın sivri kismina gelmis cok kötü şekilde acılmıstı hemen komsular falan toplanmıs basıma acile goturduklerınde dikiş yerine yapıstırma yapmıslar. suan hala cenemde izini tasirim

1'inci sınıf bitmiş yaz tatilindeyiz. Anneannemlerde otururken sıkıntıdan patladığım için eve atari oynamaya gitmek üzere apartmandan çıkmışım karşıdan karşıya geçeceğim. Tam adımımı attım yola doğru, bir ses benim adımı bağırıyor. Döndüm baktım. Yengem, beni geri çağırıyor, bakkaldan bir şeyler lazımmış. Ulan yenge, şimdi mi geldi aklına? İkibinbeşşüz saattir oturuyoruz. Ben mario'da kurtaracağım hizmetçinin our princess is in another castle demesinin hayaliyle eve giderken bir anda aklına patlıcanı getiren ne olabilir yani? Neyse, astım suratı, omuz silke silke, söylene söylene asansöre binmek için döndüm apartmana. Asansörde, bana kuzenimin öğrettiği ve benim de yaparken çok zevk aldığım bir oyunu oynayacağım: asansör yukarı çıkarken ayakkabının tabanını cama sürtmek. Eskiden asansörler de şimdikiler gibi değil tabii. Eski tipleri getirin gözünüzün önüne, bildiniz mi? Heh, o işte. Normalde zemin kattaki asansörün camı hafif sallanıyor diye, o güne kadar zemin kattaki cama ayağımı koymaya cesaret edemiyordum. Ama sinirliyim ya adeta bir asi ruh kayniyor içimde. Koydum ayağımı. Asansör kabini yukarı çıkıyor, zemin kat kapısı aşağıda kalıyor. Evet... biraz daha bekle ehehe çok zevkliii, çek şimdi ayağını. Çekseneee! Laağn? Giydiğim sandaletin topuk tarafı, macunu çıktığı için sallanan cama sıkışmış, çekemiyorum. Zaman kısıtlı, asansör gidiyooor. Hoppalaaaa.. Ayağım sıkıştı kabinle duvar arasına. Sürtünmenin etkisiyle de asansör 1'inci katta durdu. (bkz: çığlıklar yardım çığlıkları) apartman ayağa kalktı, nasıl acıyor anlatamam. Bakın, sonrasında çok daha büyük yaralar aldım, ölümün kıyısından döndüm ama oradaki acı bambaşkaydı. Betimlemek gerekirse de şöyle söyleyeyim: ayağımı kesmiyorlar. Ayağımı almışlar bilek kısmına balyozla vura vura yerinden düşürmeye çalışıyorlar. Her neyse, dedim ya apartman ayağa kalktı. Bir çok kişi 1'inci kattaki kapının önünde, kapıyı açmaya çalışıyor ama 5'inci kattakilerin durumdan haberi yok. Çığlık ve ağlama sesleri duyuyorlar sadece. E bizim millet de meraklıdır bilirsiniz. Demişler ki "bi inelim bakalım neler oluyor." Basmışlar asansörün çağırma tuşuna. Lan ayağım orada benim ayağım. Asansör yukarı çıkıyor, benim ayağım arada sürtünüyor. Balyoz birken ikiye çıktı yani. Sesime 3 mahalle öteden gelmişlerdir. Sonunda asansör 5'inci kata geldi, durdu, kapıyı açtılar ve benim sesimin arasında bile duyulabilen bir çığlık attı asansörü çağıran kadın. Evin altında oto elektrikçi vardı. Oradan bir demir levye kaptılar. Asansorü ittiler, beni taşıdılar en yakın hastaneye götürdüler. O arada anneme, babama, sülaleme herkese haber gitmiş tabii. Zaten anneannem, dedem, yengem kendilerinde değiller artık. Ben sadece çektiğim acıyı ve kendi sesimi duyuyorum. Doktorlar hafif bir narkoz ve ağrı kesici verip ameliyathaneyi hazirlamaya başlayıp, annemle babama "ayağımın dizden kesileceğine dair" bilgi vermişler. Annem babam da pert. Derken, babamın ortopedi doktoru ve o hastanede gorevli olmayan bir tane arkadaşı (bakın bu, hayatimın en büyük ve tek şansımdır) babamı görüyor. "Hayırdır hocam?" Diyor babam da durumu anlatıyor. Apar topar benim yanıma gelerek, doktorlardan izin isteyip beni muayene ediyor ve diyor ki "ben bu ayağı kestirmem ama bir daha sağlam basar mi bilemem. Taşıyalım benim muaynehaneye gotürelim hocam." Babam da bir umuttur yaşatan insani deyip yükleniyor beni. Gerekli sterilizasyon sağlanarak, komşumuz olan çiçekçinin arabasıyla muaynehaneye götürülüyorum. Bilimselliğini hiçbir şekilde bilmediğim bir nedenden, bana, beni uyutacak kadar anestezi veremiyor. Herhalde yaşımdan kaynaklı ama dedim ya bilmiyorum. Matkap, neşter vs vs bilimum alet derimin içinden ayağıma giriyor. Zaten deri falan da yok kemik ortada. Asansorden beni kurtardıklarında ilk dalgınlıklarından yararlanıp kafamı çevirmiştim orada gördüm. kemiğime değen çekicin, kalan derimin kesilme sesi geliyor kulağıma. En son bir şekilde bitti. Ben de bittim ama. 3 ay ayağımda alçı ve millerle kaldım. Daha sonrasinda koşmaya, oynamaya devam ettim çok şükür. Allah o doktorun ne muradı varsa versin. Buradan da kendisini anmış olalım.

kalbimden vurdu beni

Yanlış hatırlamıyorsam 3.sınıfın yaz tatili dönemiydi 4.sınıfta olabilir. O zaman bana büyük bisiklet almıyorlar 18 vitesli felan ben de babamın amca oğlunun eski bisikleti var onu tamir ettim. Sadece ufak bir sorunu var pedal kısmındaki mil de yamulma olmuş resmen bisikletin rolantisi yok teker bir tur döndüğünde tak diye ses çıkartıp sola çekiyor. Bu arada bisiklet eski düz göbek sarı 18 vitesli sanırım herkes bu bisikleti en az 1 defa görmüştür. Bisikleti tamir edip binmeye başladıktan sonra üzerinde ellerimi felan bırakıyorum,o düz göbeğe yatarak felan kullanıyorum kendimce şekil yapıyorum yani. Bir gün yine iki elimi bırakmış giderken aniden tak sesi ve hemen ardından direksiyonun sola dönmesi tabi ben de ani bir hareketle direksiyonu tuttum ama bisiklet taşın üzerinden çok fena zıpladı ve hemen ardından ben havalandım sonrasında şiddetle o düz göbeğe oturdum. Sonrasında müthiş bir acı az ilerde tenhaya çekip kıvranmaya başladım hemen takımları kontrol ettim baktım kanıyor acayip tırstım neyse ki bi sıkıntısı yokmuş sadece yüzeysel bir kanamaymış.

2 yaşında çok yaramaz olmanın sonucu olarak, mermerin kenarında kafamı yarmışım. 7 dikiş atmışlar, canım dikiş izim hala alnımın ortasında duruyor.

üniversitedeki evimde soğuk bir kış akşamıydı ve evim çatı katında olduğu eskişehir soğuğu çok üşütüyordu.sıcak tutan pamuk pijamalar giymiş kanepemde oturuyordum.sevgilimden mesaj geldi ve bu gece eve gelemeyeceğini söyledi.sinirle çay koymaya kalktım.ketılda ısınan suyu sallama çayın olduğu fincanıma döktüm.tepsiye bir kurabiye koydum gelip oturdum.tepsim kucağımda üzerinde çayım kurabiyem.bir anda sinirden midir nedir elim fincana çarptı.ketıldan çıkma henüz çay olamamış sıcak sıvı bacağıma ve kasığıma döküldü.panikle pijamayı sıyırınca tüm derim bedenimden çıktı. sonuç; 3.dereceye yakın bir yanık.defalarca ayık şekilde geçirilen soyma işlemi ve iki ay yatakta tedavi.

3 ay kadar önce bulaşıkları yerleştirirken -dalgınlıkla- dik bir şekilde koyduğum bıçağın üzerine dikkatimi kaybederek elimi atmış bulundum. Bıçak avuç içimden girip arkasından çıktı ve muhtemelen gördüğüm en korkunç manzaraydı. Panikle bıçağı çekip dikiş attırdım. İki hafta sonra dikişleri aldırdığımda yaram tamamen tekrar açıldı (bkz: yanlış dikiş faciası). Acil servise tekrar gittiğimde oluşan skar dokusunu gazlı bez ve batikon ile bulaşık teller gibi ovalaya ovalaya temizleyip ikinci defa ama bu defa daha gevşek dikişlerle diktiler. Üç haftada yaram bir parça dahi iyileşme belirtisi göstermedi. Sonunda isyan edip dikişleri komple aldırınca yara üç dört gün içinde kapandı...

yine üniversite yıllarım, foça'da festivale gittik. denize girdiğim yerde bir ayağımla deniz kestanesine diğeriyle sivri bir cisme bastım. sudan çıktığımda yürüyemiyordum.deniz kestanesinin nokta nokta dikenleri tüm topuğumda duruyordu ve çoğu sudan çıkarken yürüdüğüm için tamamen derimin içindelerdi.diğer ayağımın altı ise dikiş atılacak şekilde açılmıştı. sonuç; yine yürüyerek hastanenin aciline gitmem, orada bir sürü benimle aynı sorunu yaşamış insanla karşılaşmam, sonra diğer ayağım yüzünden beni bir sedyeye yatırıp başıma bir doktor dikmeleri.doktorun yakışıklı bir pratisyen olması, isminin hakan olması.adamın aşırı karizmatik olması falan filan.akşamüstü gittiğim hastaneden sabaha karşı çıkmam,doktorun iğneleri ayağımdan tek tek çıkarması,sonra oturup iğneleri saymamız... 47 adet çıkması. foça'daki hastane çığlıklarım için özür dilerim.

"bizim orda otoban yolunun sağında ve solunda dağ diyebileceğimiz hafif toprak parçalarından oluşmuş yükseltiler var . böyle çocukluğumuzun vazgeçilmez mekanı elimize bir odun alir, aşağıdan başlayıp yukariya dogru olan yaklasik 5-6 metre yükseklikte olan o dağları elimizdeki çubukla resmen bir lara croft edasıyla çıkardık . herkes orda kendine bir yaşam alani oluşturmuştu , kimisi daği eşerek koltuk kimisi ise kendine yatak yapar olmuştu . neyse tabi bunlar ne kadar zevkli olsada gel gör ki bu dağda yapılan en güzel şey yukariya ciktiktan sonra biraz geriye gidip dağın eğimini de hesaba katarak adeta palandökende kayıyormuşsun gibi zıplayıp aşağıya doğru kayak yapıyormuşcasina kaymakti . neyse bu olayi bir çok kez ne kadar sorunsuz bir şekilde gerceklestirmis olsam da bir gün düşündüğüm gibi olmadi yukarıdan atlamamla beraber takla atmaya başlayarak 10 taklayla betonu boylamam yüzümün her tarafının parçalanması ve benim yüzümün acısını umursamayarak arkadaşlarıma ve anneme, nolur babama haber vermeyin babam çok kızar diye ağlamam . sonuç ise babamin baya bir azarlamasiyla birlikte bi daha o dağa gitmemem neyse tek tesellim yüzümde o günden hiç iz kalmaması"

Duvara kafa atıp gözümü çıkacak dereceye getirmiştim cmdndnxn

04.10.2015 hayatımda bir daha hiçbir şeyin aynı olmadığı gün. çocukluk arkadaşımın düğünü var.kendisi alkol catringi ve organizasyon yapan bir şirketin yöneticisi.istanbul'un iyi bir otelinin çatısındaki bardayız.sanırım qubbe club'tı. işim gücüm var ama hayvani bir tatil yapmışım parasızım.evde giymediğim siyah bir tuvaletim var onu giydim.saçlarım için kuaföre bile gitmeden her şeyi evde hallettim. annem ve babamla gittik düğüne.neyse nikah falan kıyıldı.kokteyl parti tarzı bir şey yapılıyor. günlerden pazar ve ertesi güne büyük bir müşterimin teminat mektubunu yeniletmem gerek.bu sebeple bir kadeh beyaz şarap içtim.dans ettim.damat yani çocukluk arkadaşım beni dubaili bir arap şekeri ile tanıştırdı ismi ahmed.birlikte puro içtik.annemlerin oturduğu masaya döndüm; giderken gören herkes anlamsız şekilde ay bu gece çok güzelsin diye sarılıp öpüyor.telefonuma bakıyorum iş yerinden muhasebe müdürü mesaj atmış makyajını kime yaptırdın diye. gerçekten abartılacak kadar ne güzelim ne de saçım makyajım öyle dikkat çekiciydi.ama bir iltifat yağmurudur gidiyor.nazarmış meğer. :/ masaya döndüğümde parti iyice coştu ve içeri bir grup dansçı kız girdi ellerinde shot bardakları ve pisipisi dediğimiz patiklerle.her kadının önünde durup ayağından topuklu ayakkabısını alıyorlar birer shot ve patik veriyorlar.shotı attım patiği giydim oturuyorum.arada yere vuran ışıktan gördüğüm kadarıyla babam şampanya patlatmış ve seco ile gelini yıkamış.gelin barın üzerinde etek sallıyor falan.ben aşırı ayık durumdayım. saat 1 sularıydı su almak için iki adım ötemdeki bara yöneldim ama şampanyanın saçıldığı alanı çok göremedim yürürken.ıslak zeminde kaydım.ve dirseğim sert parke üzerine dikey gelerek tuzla buz oldu. sonuç; parçalı kırık diye tabir edilen ama tüm doktorların tuzbuz kırığı diye dalga geçtiği kocaman bir kırık.6 saat süren ameliyat 15 gün yatarak hastanede,3 ay evde tedavi.asla eskisi gibi açılmayan bir sol kol.devamlı ağrıyan bir sol kol.içi platinden her sabah hava alanında öten bir sol kol.63 yerinden zımbalandığı için köpek balığı saldırısına uğramışım gibi duran bir iz. bu arada ben solağım. ama teminat mektubunu yeniledim.adam hastaneden arayıp konuşunca mektubun değerini bile arttırdı.bu ağır yaralanma aynı zamanda uzman doktorların beni araştırma hastası yapmasına sebep oldu.kayıtlarda zengin düğününde yere dökülen şampanyaya basarak kayıp düştüğüm yazıldı.piç doktorlar sağ olsun.

Şimdiye kadar aldığım hasarları saysam, sigorta şirketleri sağlık sigortası yapmaz. O kadar.

Ben değil de ablam yaralanmıştı hala unutamam. 6-7 yaşlarındayım o zaman, ablamda 8-9 civarı neyse. Annem yemek yemeye çağırmıştı bizi, evin koridoru da baya uzun öyle böyle değil neyse biz başladık koşmaya kim daha önce gidecek koşuyoruz neyse bunun ayağı kaydı kafası kapının sivri kenarına geldi yarıldı. Aw oluk oluk kan akıyor nasıl bi travma yaşadıysam hala aklımda. Sonra hastanede çalışan bir akrabamız vardı onun evine gitmiştik dikiş atmıştı kafasına hala dikiş izi duruyor alnında

arkadaşımla sarılırken onun halka küpesi benim tragusa takılmıştı. pıt diye kıkırdağım ikiye bölündü. koşa koşa dikiş arttırmıştım.

hangi mal merdiven tutamaklarından sarkmak ister tabiki ben

Eski'nin iftiraları. (bkz: dil yarası)

İncir ağacından düşmüştüm bir keresinde. Sol ayağım ve sol elim kırılmış ve sol kaşım açılmıştı. Düştükten sonra ayağa kalktım hani şu filmlerde olur ya tın sesi göz kararması ve bayılıp hastanede gözü açma olayı. O gerçek beyler ben bire bir yaşadım yani.